ෆැන්ටසිය මතින් ඉහිරුනු සත්‍යයෙන් බිඳක්.......................

ඩ්‍ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්....................
උදේ පාන්දරම කෝල් එකක්..
"අනේ ___ගෙ ___ නැති වෙලා"..
මලා දැන් පංලයංකෝ ඒකටත්..

නිදිමතේම ගිහිං දත් බුරුසුව කටේ ගහගන්න ගමං මම අම්මට කිව්වා "අම්මේ යලුවෙක්ගෙ ___ කෙනෙක් නැති වෙලා ඒකටත් යන්නත් වෙනවා"..
"එතකොට අර තව දානෙකටත් යනවා කිව්වා නේද?".
"ඔව් ඒකටත් යන්න ඕනි".
"දැන් ඕවා කොහෙද තියෙන්නෙ?".
"එකක් _____ අනික ____".
"අප්පා දෙපැත්තකනෙ,දවසම යයි.දැන් පර්ස් එකේ සල්ලි කීයක් තියනවද?".
"රුපියල් හැටයි".
ඇත්තටම හැටයි තිබුනෙ,ඊයෙ එක එක වැඩවලට,කැම්පස් එකේන් එද්දි පර්ස් එකේ ඉතුරු වෙච්චි රුපියල් 500ම ඉවරයි.
"හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්........'අම්මා හූල්ලනවා.
අම්මා ගාවත් සල්ලි නැතුව ඇති.එයා ගාව තිබුනු අන්තිම රුපියල් 2000ත් මාරු කරලා මම ඉල්ලපු 100යෙ කාඩුයි අරවයි මේවයි ගත්තනෙ,මම ඉරිදා ආයි යනකොට දෙන්නත් කීයක් හරි ඉතුරු කරගන්න ඕනිනෙ.
මුන හෝදගන එනකොට අම්මා නංගිවත් අරන් පන්ති ගිහින්,
මගේ පර්ස් එකට රුපියල් 200කුත් දාලා,යන්තම් ගමන් දෙකට ගමන් ගාස්තුව විතරක් පිරිමහගන්න ඇති,
අනික දානෙ ගෙදරකත් යන එකේ හොඳට කාලා එන්න පුලුවන්නෙ,වෙන මොන වියදම්ද,

"පන්තියක්වත් කරන්න ඕනි,හැමදාම ගෙදරින් ඉල්ලන්නත් බෑනෙ" හැමදාම හිතුවට,කොහොම පටන්ගන්නද තේරෙන්නෙ නෑ..තාමත් අදහස හිතේ විතරයි...

යන්න තියන ගමන් දෙකම ගියා,
මල ගෙදරින් එන්න හදනකොට,එතන හිටපු එක යාලුවෙක් කියනවා "මචං හෙට උදෙත් ඇවිල්ලා හවස කැම්පස් එකට පලයං,එතකොට අපිට උදෙ යන්න පුලුවං"...

ගෙදර ආපුවම අම්මා කියනවා,
"හෙට හවස් වෙලා කැම්පස් එකට යන්න පුලුවන්ද?.අතේ තියෙන්නෙ රුපියල් පන්සියයි.ඒක සතියක් කන්නවත් මදිනෙ.කාගෙන් හරි ණයක්වත් අරන් කීයක් හරි දෙනකං"................

හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්