ඔබ

මම,

මා විසින් සිර කෙරුනු,

යතුරු පුවරුව,

මොනිටරය සහ දුරස්ත ස'වරය,

අතර ගෙවුනත් මුලු දිනයම,

ලැබෙනා ඇසිල්ලෙ සිතන්නට,

සිත දුවන්නෙ මතකයට ඔබෙ,

ඉතා සුලු මොහොතක,

උරුමයට,

ලැබූ ඔබගෙ සිනහවෙ,

සදාකලික සතුටට,

ලැබුනත් ඔබෙ සිනහව,

සියල්ලන්ට ඔබ දකින,

මට ඉතා වැදගත් එය,

මන්ද,

මා සමග සිනහාවන්නන්,

ඉතා අඩු බැවිනි,

ඔබෙ සිනහවෙන්ම පමනක්,

ඇයි,

ඔබ මගෙ සිහින වල,

අග රැජින වූයෙ,

මගේ "සිහින කුමරියේ"!!